DOSTLAR MECLİSİ

Bugün ben köşemde Corona Virüs denen hastalığından bahsetmeyeceğim. Zaten bu konuda herkes bir görüş sunuyor ... zaten uzmanda değilim. Şunu yapın, bunu yapmayın da demiyeceğim. Çünkü olay çok ciddi, bir konu , her yurttaş yapacağını bilir diye düşünerek köşemde farklı bir konu işleyeceğim. BARIŞ... BARIŞ... Barış, kulağa hoş gelen ne güzel bir sözcük. Kime sorsan herkes ‘ Barıştan yanayım’ der. Demesine der, ama kendimize karşı dürüst olalım. Biz gerçekten barışçı mıyız, yoksa şiddet bizi kuşatmış, gözlerimizi kör, beynimizi tembel mi bırakmış? KALKINMANIN ÖNEMİ  Ülkemizin kalkınması, ülkemizin sayılı ülkelerinden olma yolu; barış, sevgi ve kardeşlikten geçer; çünkü birbirimizi sevmeden, birbirimizle kenetlenmeden, aramızdaki ayrılığı, nifak sokmayı bırakıp tek vücut olmadan ana hedefimize varamayız. SEVGİ... İnsan sevmeli çiçeği, (mor menekşeyi) böceği,(bal arısı) hayvanları ve tabi kendi varlığını. Sevebildiği ölçüde erdemli insan olma vasfına ulaşır. Unutulmamalıyız ...

DAVARANIŞLARIMIZ... Etrafımıza bir bakarsak herkes ama herkes çok sabırsız olmuş. Kimisi olan bitene, kimisi de olmayanlara. Endişeli bekleyişler yerini sabırsızlığa bıraktıkça insan daha da çok mahvediyor kendini. Çözüm nerede ya da kimse bir an önce bulunmalı diye. Şimdi lütfen her şeyi bir anlığına bırakalım. Gözlerimizi kapatalım ve hayat filmimizi biraz geriye doğru saralım. 😣😣 O enerjilerimizin en doruk olduğu zamanlara. Yerinde duramazdık ya hani, yeni projeleri halkımızla paylaştığımızda hep heyecan ve beklenti vardı.  Ama güven ve umutta vardı.. Aklımıza gelenleri sıralamak, bir an evvel yapmak için nasıl da birlikte uğraşıyorduk değil mi? Bütün imkânları seferber etmek nasıl bir histi? Ve o gücü hissedebilmenin dayanılmazlığı... Maalesef şimdi şartlar değişmiş olabilir. Yada olduğunu kabul edelim. Her şey günden güne kötüye gidiyor. En güvendiğimiz dağlar bir, bir yıkılıyor ve kendini dağ zanneden tepelerin dönemi başlıyor. Ya yol vereceksin ya da ezip geçe...