ACELEN NEYDİ EMİNE...

Kaybedilmiş bir dostun ardından yazı yazmak…

Kelimelerin kifayetsiz kaldığı, cümlelerin bağlanamadığı, boğazınıza bir şeyin düğümlenip oturduğu o an…

Nefes bile alamadığınız sadece hıçkıra, hıçkıra ağlamak istediğiniz, ama ağlayamadığınız dermansız dert… Ölüm!.. İnsanoğlunun var olduğu günden beri çaresini bulamadığı …şerifinin sırrına boyun eğdiği İlahî lütuf…

Öyle insanlar vardır ki; öldüğü haberini aldığınızda dahi onun ölebileceğine inanamazsınız. Yaşamınızda öyle önemli ve vazgeçilmez bir yere sahiptirler ki; onlarsız bir hayat düşünmemişsinizdir bile…
Tıpkı EMİNE DEHMEN  gibi. 

Telefonda Ali Yılmaz kardeşim senin vefat haberini verdiğinde  bile kendi kendinizi kandırarak, içimden ‘Hayır ölmemiştir. O mücadele ruhlu, mücadele eder,ölümü yenmiştir, diye düşündüm..

Ama maalesef bu sefer acılarla karşı karşıya kaldık, çünkü haber doğruydu… Seni Karşıyaka Mezarlığında tepede, soğuk bir Ankara günü karlar yağarken toprağa verdik…

Yanımda Ahmet Kapulu hocam, Garip Ansen, Ali Yılmaz, ve sınıf arkadaşımız Şahin Bozkurt vardı…

HAFIZALARIMI ZORLADIĞIMDA

Masmavi bir bulut gibi hayatımızdan gelip geçtin. Hiç yağmur yağdırmadın; üstelik yüreğimizi sımsıcak ısıtan "ruhumuzun güneşi" oldun. Hayata, insanlara, doğaya hele ki hayvanlara tutkuyla bağlıydın.

Biz yakın dostların, arkadaşların sevgili Edebiyatçı Emine'den çok şey öğrendik.

Hiç asık suratlı görmedik.

Hatta asık suratlı insanları bile gülen yüzüyle ikna eder, hayatı en sevecen haliyle anlatırdın.. Sımsıcak gülüşün kahkaların kulaklarımızda hala.

Sevgili EMİNE vericiliğinin yanı sıra, insanları kırmaktan nefret ederdin...

Anılarında bize bıraktığın; boncuk gözlerinde o sönmeyen ışık... Biz son yolculuğunda seni TANRI'NIN CENNETİNE emanet ettik,  huzur VE IŞIKLAR içinde uyu.

Hayat bir film zaten... İnsan payına düşen rolünü oynayıp hakkın yoluna yürüyor er ya da geç. Seni asla unutmayacak unutmayacağız... 

Geride bize unutulmayan anılar, göz yaşlara ve yeri doldurulamayacak dostluğunu bıraktın.

Seni çok seviyor, sevmeye'de devam edeceğiz…

Her zaman denildiği gibi asıl ‘bizlerin başı sağ olsun!...

Çünkü daha yapacak çok işimiz var…

Tuzluçayır Lisesi Mezunları, öğretmenlerin ve Tüm Dostların adına

Ali Cemal Türkmen