YÜREĞİNİZ IŞIĞINIZ OLSUN…
İnsanoğlu ne kadar gelişirse gelişsin tuhaf ilkel bir duygusu var. "İntikam" duygusu diyoruz biz buna. Hani farkında olmadan defalarca yaptığımız. Örneğin sevdiğimiz birine kızdığımızda bir süreliğine konuşmamak görüşmemek gibi. "Eee intikam neresinde, kızmışım, sinirlenmemek için bir süre onunla konuşmamışım" diyeceksiniz. Direk soruya geçeyim hemen; O size kızmışımıydı?..
Belki de kızmamış hatta alttan almaya çalışmıştı...
Peki, biz ne yaptık? Bizi seven! Birisiyle iletişimi kopardık. Kendimizden onu mahrum bıraktık! Bizim yanımızda mutlu olan kişiyle yani...
İşte bu intikam almak demek diye düşünüyorum..
Davranışımızın arka planında bu duygu gizli öyle değil mi?
Yani intikam denen bir duygu "bizi yönetiyor"
Peki, biz kimiz?
Gelişmiş modern, ilerici, Sosyal,demokrat , müslüman, Ateis yani insan olduğumuzu öne süren varlıklarız!
Peki, kendi kendimizi yönetemezken nasıl gelişmiş, ilerici, sosyal, demokrat insan olabildiğimizi sorduk mu hiç kendimize?
Bütün dinler,inandığınız mezhepler öğretiler ve bilim, intikamın kötü bir şey olduğundan bahsederken kendimizi daha fazla insanlaşma yolunda çaba göstermeye zorladık mı? Bizi böylesine seven arkadaşlarımızın, akrabalarımızın yakınlarımızın, yerine geçmeye çalışıp "empati" yaptık mı hiç?
Peki, Hoşgörü ve sevginin her sorunu çözebileceğini fark edip de sarılmayı , kucaklaşmayi denedik mi? Veya Onu anlamak için daha fazla çaba gösterdik mi?
Sorularımızı daha çoğaltabiliriz…hatta sizin kafanızdan da şunları da sorabiliriz diye bir cümle duyar gibiyim.. Bunları yapmadık, ama intikam aldık. Bu anlatılan hikâye hepimizin günlük yaşamımızın bir kesitinden sahneydi sadece.
Böylesine masum bir arkadaş ilişkisini bırakıp bize gerçekten kötü bir şey yapmış olan insana nasıl davranırız kim bilir? İntikam alma ateşiyle yanar!..
Devam etmiyorum.
Sadece yanarız... Sadece kendimizi yakarız. Peki, o kötü insandan intikam almış olduğumuzu farz edelim. O zaman rahatlayacaktık değil mi? Asla değil!
Artık onunla eşitlenmişsinizdir. O olmuşsunuz ondan farkınız kalmamıştır. Onun kadar yanlış biraz daha kaba bir kelimeyle alçak , kinci duyguları taşıyor olmuşuzdur yani...
Şimdi yüreğinize dönün bakın sevgiden başka tutunacak neyimiz var ki diye...
Bu okuduğunuz yazı sadece küçük hepde söylenen ama yapamadığımız bilgi.
Sizler daha binlerce, tecrübeye, bilgiye sahipsiniz bunuda biliyorum.
Peki bir soru sorsam...Bilgili, tecrübeli, anlayışlı, örnek insan "bu mu" demek? Hiç bir işinize yaramıyor oysa!
"Bilinçli, tecrübeli, olgun insan" ise bu bilgileri kendi üzerinde uygulayan, insanlaşma yolunda adım atmaya çalışan kimseye verilen isimdir. Değilmi...
Kendimizin farkında olma duygusudur. Kendimize bir başkası olarak bakabilmektir.
Bu bir çabadır ve bir süre sonra tüm davranışlarımızı yürek kontrolünden geçmiş bir bilinç oluşturur.
Yüreğiniz; ışığınız olsun...
Sağlıklı, mutlu, barış içerisinde huzurlu bol bereketli, kazançlı yeni güzel günler, haftalar hatta aylara daha ileri gidiyor YILLAR diliyorum...
...Güzel kelimelere ihtiyacımız var..
Ali Cemal Türkmen
Yorumlar
Yorum Gönder