Yaşam...
İnancınız ne olursa olsun, neye inanırsanız inanın, insan yaşamı bir takım değerler bütününden oluşuyor. Bu değerler yaşama anlam veriyor, yön veriyor ve hedefi belirliyor. İçinde yaşanılan toplum tarafından ortak hafızada kuşaktan kuşağa aktarılan bu değerler tüm toplum bireylerine yaşamın her alanında gerçekleştirilmek üzere verilmektedir. Bununla beraber her birey bu ortak değerlerden kimini kendine göre daha bir ön plana, ve yaşamının olmazsa olmazı yapabilmektedir.
Onur, Şeref, haysiyet, namus gibi kavramlar bu değerlerin başta gelenlerindendir. Her insan kendi yaşamında bu değerlerin hepsine birden sahip olarak, varlığını sürdürmek ve bu şekilde anılmak ister. Bu değerlerden birini kaybeden insan, zincirleme olarak diğerlerini de kaybetmeye başlar. Değerler kayboldukça, bu değerleri kaybeden insanın yaşamı önemsizleşir. Yaşam artık ağır bir yük olmaya başlar, çünkü yaşamı sadece yemek içmek gibi hayvansal gereksinimlere indirgemek, insan yaratılışı için ağır bir yüktür.
Durum böyle olmakla birlikte, şöyle bir bakıyorum da, insanlar bu değerleri unutmuş, sadece hayvansal gereksinimlerini karşılamak üzere bir yaşamı tercih eder hale gelmişler. Üstelik de bu gereksinimleri normal yollardan ve haklı olarak değil, çalarak çırparak, başkasını kandırarak yapmakta, değerleri de hiçe saymaktadırlar. Kendileri bu insanca değerlere uygun olarak yaşamadıkları gibi, böyle yaşayanları mağdur etmekte, onların haklarını çiğnemektedirler. Diyelim binlerce ev yapıp para kazanmak uğruna, ormanları yakmakta, denizleri doldurmakta, hem doğaya zarar vermekte, hem de hakları olmayan yerlere sahip olmaktadırlar.
Çok para kazanmak tutkusu, hakkından fazlasını elde etmek hırsı, bütün değerlerin kaybolmasına yol açmakta olup, insanların çoğu birbirini aldatarak bir yaşam biçimini tercih eder hale gelmekteler. Kimsenin kimseye güveni kalmadığı bir toplumda, sevgi, saygı, hörmet, acıma, şefkat gibi kavramlar da sekteye uğramaktadır. Sadece bedensel varlığını ne olursa olsun sürdürmeye odaklanmış bir insandan, her türlü kötülük beklenir. Nitekim bugün gazetelere baktığımızda, ne kadar önemsiz şeylerden insanların yok yere öldürüldüğünü, bütün çıplaklığıyla görürüz.
İnsanı insan yapan bu değerlerdir. Bu değerlere sahip olmak, almakla değil, vermekle mümkündür. Elinizdekini olmayanla paylaşmakla olur. Herkesin hakkına rıza göstermekle olur. Maddeye ihtiyacınız kadar yönelmeniz, fazlasını dağıtmanızla olur. Başkalarının da bu dünyada rahat ve huzur içinde yaşaması gerektiğine inanmanızla olur. Herkesin birbiriyle yardımlaşma içersinde yaşamasıyla, güzelliklerin yaratılacağı bilincine erişmenizle olur.
Bedensel varlığımızı sürdürmemizin amacı insana özgü değerleri gerçekleştirmek içindir. Bu değerler olmadan yaşamak, dünya şansını değerlendirmeden, boş yere geçip gitmektir.
Ali Cemal Türkmen
Yorumlar
Yorum Gönder