Sanırım bunun hüznünü yaşıyorum bir kaç zamandır. ‘’ Bir dostum olmalı’’ diyorum, belki viran bir ülkede ya da farklı şehirde, belki taşrada, belki köyde, belki de yanı başımda bir yerde. Sesi sesime ırak, gülüşü benden uzak biri olmalı, bilmediğim bir yerde sevmeli beni kalbi çarparak. Hayatın akışına kapılıp giderken, her zaman aklında olmalıyım, Her kavuşmamızda da sarılmalı, yüreği yüreğime gönlü gönlüme değecek gibi, vuslatı kurutmalı gözlerindeki gülüşleriyle. Papatyam gibi yada mor menekşem gibi…karadutum….gibi mi?.
Şöyle bir örnekle devam edelim, kötü bir yemekten sonra, sizi zehirleyen besinlerden arındırmak için mideni yıkayan doktor gibi, ‘’kürtaj’‘ lamalı ruhumuzdaki kirli birikintiler. Bir iskemlede iki büklüm durmaktan kurtarıp, bir koltuğa uzanmanın rahatlığını vermeliyiz, sizlere hissettirerek. Körü körüne desteklememeli, sabırla dinlemeliyiz mantıksızca olsa da söyledikleriniz ve sonra acıtacağını bilse de tüm cesaretiyle gerçekleri söylemeliyiz.
Bir dostumuz olmalı; eti kemiksiz sevdiği gibi, beni ‘’zamansız’’ sevmeli. Bencil duygularıma köle arıyorum hissi vermemeli, benim ondan istediklerimi ‘’o’’ da benden isteyebilmeli.
Bir dost arıyorum, dilli mi, bilmesine gerek yok;
bir dost arıyorum yaşımda, olmasına gerek yok, ruhlarımızın kalubelada birlikte doğduğunu bildiğim.
Bir dostum olmalı, nefsime karşı kör, kötü sözüme sağır, bencilliğime lal kalmalı. İlle de Dört dörtlük olmamalı, olabildiğince sıradan ve hatalı olmalı, öyle olmalı ki insanlıktan kaynaklı ‘’defo’’larıma , yada hatalarına , yanlışlıklarıma şaşırmamalı.
Tarih boyunca bulunmamış, eşsiz bir şeyi değil istediğim. Bir anneden şefkati, hayata tutunmuş yoksuldan umudu, bayram çocuğundan neşeyi, her sabah üşenmeden doğan güneşten sıcağı, baharı özleten ayazdan soğuğu, Rabbimden duayı; taşıyan bir yürek istiyorum.
Annelerin gözüyle, yârimin kalbi arasında durmalı, çizmeli aşk ile sevginin sınırlarını. Anlatırken dostluluğun gülistanlığını, satırları susmalı, kalbinden yayılan dalgalar vurmalı, ruhumun denizine.
‘’Bir dostum olmalı, ‘’ Benimde bir dostum olmalı’’ demeli yazının son cümlesine varmadan.’’
İş bugünlerde bu kavrama o kadar çok ihtiyacımız var ki bende o yüzden ailemden, siyasetten zaman buldukça yazılarım da genellikle arkadaş, dost, sevgi,mutluluk gibi kavramları işlemeye özen gösteriyorum. vede işliyorum.. yaşama sevincimizde, umurlarımızda bunlardan başka neyimiz kaldı ki….
Dostça bir selamla yazımı şimdilik sonlandırmak istedim. Temmuz
Ali Cemal Türkmen (alcetu)
Yorumlar
Yorum Gönder