Ana içeriğe atla

MADIMAK'I UNUTMA UNUTTURMA



ATEŞ UTANDI, YAKANLAR UTANMADI
SIVASIN ISIGI SÖNMEYECEK...
Tarih 2 Temmuz 1993. Yer: Sivas. Türkiye, utanç günlerinden birini yaşıyor. Kutuplaşma, galeyana gelme, fişleme; geçmişten gelen ve gelecekte de devam edecek olan dış mihrak oyunları… Kendinden olmayanı düşman belleyenlerin yaptığı katliam, fani bedenlerini aldığı insanları hafızalardan silemedi. Vicdan azabına, Adalet terazisine asla erişemeyecek olanlar; hatırladıkça, düşündükçe içi yanan insanları anlayamazlar.

 Duymak, bilmek bile kötüyken şahit olmak nasıl bir acıdır tahmin edemiyorum. Bugün Sıvası, Maraş’ı, Çorumu Vs. Unutursak tekrar yaşarız. Unutursak zalim oluruz.

Anadolu’da yetişen; Anadolu’yu, halkımızı, kültürümüzü anlatan, Alevi Bektaşi geleneğinde Yedi Ulu Ozan’dan olan Pir Sultan Abdal’ı anmak üzere Sivas’ta şenlik düzenlendi. Aydınlar ve sanatçılar bu şenlikleri izlemek üzere 1 Temmuz 1993’te Sivas’a gitmişlerdi.

Paneller düzenleyen, semah gösterileri yapan sanatçılar, kültür merkezi içinde kendilerine muhalefet olan bir grup tarafından saldırıya uğradılar.
33 aydın ve sanatçının, 2 otel görevlisinin hayatını kaybettiği sekiz saat süren yangında bekleyenlere bir yardım eli uzatılmadı. Otelde can pazarındaki insanlar, otelin çalışan telefonlarından valiye, Ankara’ya, hatta başbakana ulaşıp yardım çağrısında bulunmuşlar.

Kurtarılma vaatleri almışlar ancak devletin güvenlik kuvvetleri olaya hakim ol-a-madı. İtfaiyeler otele yaklaşamamış. Ve hatta yangın merdiveninden kaçmaya çalışan Aziz Nesin, itfaiye görevlisi tarafından darp edilmiş ve karşıt görüşlü kalabalığa doğru itildi.

Yüzlerce hikaye, onlarca umutları bitmiş aileler barındıran bu acı katliam; aslında Sivas’ta olmasa başka bir yerde olacak fikirsel tutulmanın sonucudur.
İnsanları yakarken tekbir getirmenin ne Müslümanlıkla ne de başka bir dinle ilgisi yoktur  diye düşünüyorum. Kalbi sağır, kör, dilsiz olan; dünyaya hoşgörü ile bakamayanların yaptığı insanlık ayıbıdır.

Olayın üzerinden 27 yıl geçti ve hala “net” bilgilere sahip değiliz. Göz göre göre kaçan sanıklarının zaman aşımından yararlandığı bu adaletsiz olayda, ailelerin acıları hala dinmedi.

Sivas’ı unutmayalım, unuttyrmayalim bu davanın peşinde olalım.


Ali Cemal Türkmen

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

EKONOMİK KRİZ

İŞ,  EKMEK, ÖZGÜRLÜK İSTİYORUZ Pazardan, marketlerden, çarşıdan hiç bir şey aynı fiyattan alınamıyor. Paranın değeri pula döndü. Ekonomideki kötü gidişat " PARA- DÖVİZ" krizi olarak patladı. Halkımızın alım gücü iyice düştü. Sürekli borçlanarak satamayacakları kadar mal üretmeye devam eden kapitalistler, elde ettikleri yüksek karları cebe indiriyorlar. Şimdide Şirketlerin borçlarını emekçilerin sırtına yıkıyorlar. Çok sayıda büyük şirketler konkordato ilan ederek iflasta olduğunu beyan etti. Milyarlarca dolar para yurt dışına çıkarıldı. Köprülere yolcu, hastanelere hasta teminatı verilerek yapılan " BÜYÜK PROJELERLE" şişem balon patlamış bulunuyor. Enflasyon çift rakamlı , vatandaşın enflasyonu ile devletin kurumu (DİEK) enflasyon arasında dağlar kadar fark var. Bir çok şirket seri halde işçi çıkarmaya devam ediyor. Krizleri Kapitalist sistem üretir. Bu sistemde ekonominin çarkları halkımızın yararına dönmez. Büyük şirketler, tekeller...

SEVGİ SELİME

                                    SEVGİ SELİME; Hayatımın aydınlığı, Yarin ( 29 Mart)  Senin doğum günün.  Önceden seninle sohbet edip sonrada benim duygularımı paylaşmak istedm. Bugün beni herkesten daha iyi tanıyor beni sevmeyi, mutlu etmeyi seçen yüce insan; Önce bana olan aşkın ve sabrın için,  hayatımın bir parçası olduğun için TEŞEKKÜR EDERİM.  Bugün milyarlarca kelime bile seni ne kadar özlediğimi tam olarak anlayamaz, anlatamaz , Sen gerçekten benim hayatımın en büyük hazinesiydin.  Bugün bize veda etmiş , yanımda olmayabilirsin ama sevgin ve hatıraların sonsuza dek hep kalbimde saklandı ve yaşayacak. Kalbim hala acı çekiyor ve gözlerim her zaman gizli gözyaşları döküyor. Beni nasıl bu durumda bırakıp gittiğini anlayamıyorum. Kalplerimizin dibinden, cennetteki yeni evinizde sonsuz mutluluk ve barış diliyorum. Hoşcakal iki nefes arasındaki can, hoşcakal yarım ...

IYI KADINLAR VAR

 İyi ve güzel kadınlar var. Değeri bilinmemiş, güzelliği farkedilmemiş. Yaralarını Yaradandan başkasına bahsetmemiş... Sözlerini gözlerinden yansıtan. Gücünü karakterinden alan. Yaptığı fedakarlıklarla kimseye yaranamayan kadınlar... Bizim kadınlarımız,,, Gece göz yaşını yastığına akıtıp, sabah etrafa gülücükler dağıtan. Omuzundaki yüklerin ağırlığından başı önde yürüyen kadınlar... Makyaj yapmayı bir türlü beceremeyen, pencere kenarlarını, sade kahveyi, kuşları, kediyi hatta köpeği ve kelebekleri seven kadınlar... Çocukluğuna dargın, gençliğine vurgun, içleri dışlarından yorgun kadınlar.. İşte o kadınlara bin selam olsun..