UMUT UM, VAZGEÇİLMEZ TUTKUM...
Bir akıntıya kapıldım gidiyorum hayatımın bana vereceğinden habersiz, Belki bir elinde mutluluk olacak bir elinde umut, Hangisini bana bahşedecekti hayat dedikleri zaman
Mutluluk mu yoksa mutluluğa duyulan umut mu? Umutsuz mutluluk olmazdı ya zaten
Umut düştü benim payıma da umut etmek umutla yaşamak.
Umut nedir ki peki? Sizde hiç düşündünüz mü….Bir mutluluk mu yoksa acı çekmek mi?
Yoksa sadece bir çaresizlik miydi umut ..neydi
Mavi bir denizin kıyısında berrak dalgaların arkasından gelecek Sevda gemisini beklemek mi..Umut neydi ki bana hayat umut etmeyi öğretiyordu ?
Ankara da Batıkent ta Gecenin karanlığında yürürken yolda duran boş konserve kutusuna tekme atmak mı ?
Yoksa bir Arkadaşımın bana Antalya dan toplayıp hediye ettiği Deniz çakıl taşlarını ceplerine toplayıp onları saymak mı , yada yüzlerine bakıp anıları tazelemek mi?
Eksilen günleri saymak yerine yaşacağın günlerin,ayların, yılların sayısını bilip Onları saymak mı?
Umut neydi ki hayat bana umudu öğretmeye çalışıyordu. Geçmiş güzel günlerin tekrar gelecekte de olacağına inanmak mı? Yoksa Güzel, hoş düşüncelere boğulmuşken çıkış yolu bulmak mı?
Attığımız her adımda bir öncekini unutmak mı? Kör düğüm kaderi çözeceğine inanmak mı?
Umut neydi ki hayat bana umudu öğretiyordu?
Akşam olduğunda evimin balkonuma oturup elimde demli bir çay, yanı başımda güzel kızlarım, Torunların karşıya bakıp gün batımını seyretmek mi?
Yoksa… Yeniden umut güneşimin doğacağına inanmak mı?
Siyah Gülü koklarken dikenini yok saymak mı?. Kanayan avuçlarımda ki Beyaz Papatya çiçeğini tutmaya çalışmak mı?
Umut neydi ki arkadaşım, dostlarim hayat bana umudu öğretiyordu
Olmadığını düşündüğüm yoksa Günahlarımın cezasını şimdiden çekmek mi?
Yoksa yarını bu günden yaşamak mı..Yarınsız bu günü geçmişe göndermek mi?
Umut neydi ki hayat bana umudu öğretmeye çalışıyordun…
Oysa umut mutluluktu hayat bana yanlış öğretiyordu?
ALİ CEMAL TÜRKMEN –
Yorumlar
Yorum Gönder