DOSTLAR MECLİSİ

  ANNEM (  HAVVA )'YA  MEKTUP  Bu yazıyı sana adadım annem. Sensizliğinde, çekilmeyen bir günün anlam ve önemi üzerine bir şeyler karalamak için oturduğumda, bilgisayarımın başına, sana dair bir şeyler yazmak istedim. Biliyorum sen bunu okuyamayacaksın, bilemeyeceksin,  göremeyeceksin ama olsun senin yerine duygularımı paylaştığım insanlar okuyacak. Sana yazdım ya bu yazıyı, ellerim titreyerek, gözlerim dolarak ve ağlayarak. Hiçbir abarti  yok sözlerimde, eğer duyuyor, hissediyorsan gittiğin yerlerde. Yalnızca, sevgimi değil, sensizliğe alışamadığımı da bilmeni istedim.  Alışamadım ya, alışmak ta istemiyorum hani !.. Zor geliyor ölüm, zor geliyor sensizlik !.. Tüm dünya herkes annesinin “anneler gününü” kutlayacakken, senin gününü kutlayamamak, ellerini öpememek, hep birlikte gülüp eğlenememek zor geliyor be anne. Kızgınım sana !.. kırgınım bizi bırakıp  bu kadar erken gitmene !.. Kızgınım ya, elinden bir şey gelmediğinin de farkındayım. Ama keşke biraz daha uzun yaşamayı dileseydi

 Açlığın karanlığına güneşler doğsa.... Gündüzlerin susuzluğunda, şafağı söktürdüm, gözlerimin akışında. Çok uzakta, bir gölde süzülen kuğunun, huzurunu duyumsamak isterdim yüreğimde.   Ama unutabilir miyim insanın tutsaklığını, açlık, onur savaşını ve  devrimi.  Çıplak ayaklı çocukların gözlerindeki o anlamlı ifadeyi.  Oysa kuşlar gibi özgür olabilse, ekmeğe, suya, dostluğa özlem duymasa hiç kimse.  Ekmek yeter aslinda herkese. Açlığın karanlığına güneşler doğsa.  Tüm yoksulluklar gün ışığında arınsa.   Ülkemde Sevda türküleri çalsa, her bir yanda.  Rüzgârlar, ezgileri Arzu edilen dört bir yana yaysa.  Sevinçler,  Çınarlar la  hüzünleri dağıtsa.  Yüreklere Arzu ve  umut dolsa, mutluluk dolsa, barış dolsa dostluklar yeniden buluşsa gönlümüzün baharı gelse,  çiçekler açsa !!! İşte o zaman daha bir güzel olurdu, bütün dünya Türkiyem, Ankara ve Tabi ki Yenimahalle... Ergazimmm  Güzel ve bol bereketli, huzurlu, barış dolu bir yıldızlı Arzularinizin gerçekleştiği mükemmel bir hafta sonu  ge