Açlığın karanlığına güneşler doğsa....
Gündüzlerin susuzluğunda, şafağı söktürdüm, gözlerimin akışında. Çok uzakta, bir gölde süzülen kuğunun, huzurunu duyumsamak isterdim yüreğimde.
Ama unutabilir miyim insanın tutsaklığını, açlık, onur savaşını ve devrimi.
Çıplak ayaklı çocukların gözlerindeki o anlamlı ifadeyi.
Oysa kuşlar gibi özgür olabilse, ekmeğe, suya, dostluğa özlem duymasa hiç kimse.
Ekmek yeter aslinda herkese. Açlığın karanlığına güneşler doğsa. Tüm yoksulluklar gün ışığında arınsa.
Ülkemde Sevda türküleri çalsa, her bir yanda.
Rüzgârlar, ezgileri Arzu edilen dört bir yana yaysa.
Sevinçler, Çınarlar la hüzünleri dağıtsa.
Yüreklere Arzu ve umut dolsa, mutluluk dolsa, barış dolsa dostluklar yeniden buluşsa gönlümüzün baharı gelse, çiçekler açsa !!!
İşte o zaman daha bir güzel olurdu, bütün dünya Türkiyem, Ankara ve Tabi ki Yenimahalle... Ergazimmm
Güzel ve bol bereketli, huzurlu, barış dolu bir yıldızlı Arzularinizin gerçekleştiği mükemmel bir hafta sonu geçirmeniz dileğimle…
07 Mayıs Pazar …ALİ CEMAL TÜRKMEN
Yorumlar
Yorum Gönder